اثر سیلیکون و نانوسیلیکون در کاهش صدمات ناشی از تنش شوری بر گیاهچه ذرت

تنش شوری بازدهی محصولات کشاورزی مانند ذرت به عنوان یکی از غلات مهم را کاهش می دهد. با توجه به این که سیلیکون دومین عنصر فراوان در خاک است و موجب کاهش تنش های زیستی و غیر زیستی در گیاهان می شود، هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر سیلیکون و نانوسیلیکون به عنوان بهبود دهنده تنش شوری در گیاه ذرت (zea mays) است. بدین منظور، بر هم کنش اثر غلظت های مختلف شوری (0 و 100 میلی مولار)، سیلیکون و نانوسیلیکون (50، 100 و 150 میلی گرم در میلی لیتر) در طرح بلوک های کاملاً تصادفی در قالب آزمایش های فاکتوریل در سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که شوری به طور معنی داری شاخص های رشد ریشه و اندام هوایی، میزان رنگیزه های کلروفیل و کاروتنوئید، پروتئین و پتاسیم را نسبت به شاهد کاهش داد و تیمار گیاه با سیلیکون و نانوسیلیکون سبب کاهش آثار منفی تنش شوری و موجب افزایش میزان شاخص های رشد شد. همچنین، در اثر تنش شوری افزایش معنی دار میزان پرولین، آنتوسیانین، کربوهیدرات محلول، پراکسیداسیون لیپید و فعالیت کاتالاز مشاهده شد که تیمار با سیلیکون و نانوسیلیکون آثار تنش شوری و در نتیجه میزان شاخص های رشد را کاهش داد. بیشترین اثر بهبوددهندگی در تمام شاخص های بررسی شده، تیمار 150 میلی گرم در میلی لیتر نانوسیلیکون بود. بنابراین، استفاده از این عنصر به عنوان کاهش دهنده آثار منفی تنش شوری ذرت پیشنهاد می گردد.